راه‌های زیادی برای تشخیص عسل طبیعی از تقلبی معرفی می‌شوند. حل کردن عسل در آب، ریختن عسل از ارتفاع و روان یا سفت بودن عسل. اما آیا واقعاً می‌توان به‌راحتی عسل طبیعی را از عسل تقلبی تشخیص داد؟ یا این راه‌ها ساخته ذهن نویسندگان هستند و باید به دنبال راه‌های معتبر‌تری بود؟ ما در این مقاله به شما خواهیم گفت که راه‌های واقعی تشخیص عسل طبیعی چیست.
در ابتدا با هم ببینیم چند مدل عسل داریم و آیا عسل فقط به دو نوع طبیعی و تقلبی تقسیم میشود؟
عسل به صورت کلی به سه دسته تقسیم میشود. عسل طبیعی به عسلی می‌گویند که زنبور برای تولید آن از شهد گل‌ها و گیاهان مختلف استفاده کرده است. عسل بعدی، عسل تغذیه‌ای است که بیشتر عسل‌های موجود در بازار از این نوع عسل هستند. در این عسل، زنبوردار با گذاشتن محلول آب و شکر جلوی کندوی عسل به زنبور اجازه نمی‌دهد که به صورت طبیعی با استفاده از شهد گل‌ها و گیاهان مختلف عسل تولید کند. در نتیجه زنبور به جای استفاده از شهد، از محلول دست‌ساز زنبوردار تغذیه کرده و عسل تولید می‌کند. به همین علت نیز به این عسل، عسل تغذیه‌ای می‌گویند.
اما نوع دیگر عسل، عسل تقلبی میباشد. این عسل اصلاً توسط زنبور تولید نشده است و با استفاده از گلوکوز تجاری و یا ترکیب کردن آب و شکر با رنگ به دست می‌آید.
اگر کمی در سایت‌های مختلف بگردید راه‌های زیادی برای اینکه بتوانید عسل طبیعی را در خانه تشخیص دهید وجود دارد. اما آیا واقعاً می‌توان با آتش زدن عسل و یا ریختن در آب تشخیص داد که این عسل طبیعی است یا تغذیه‌ای و یا تقلبی؟
برای پاسخ به این سؤال بهتر است اول کمی با مواد تشکیل‌دهنده عسل و فرآیند تولید عسل توسط زنبور آشنا شویم.
عسل از قند و آب تشکیل شده است. در حدود ۸۰ درصد عسل را قندهای ساکاروز، گلوکوز و فروکتوز تشکیل می‌دهند و ۲۰ درصد باقی عسل از آب و سایر مواد تشکیل شده است.
زنبور برای تولید عسل از شهد گل‌ها و گیاهان تغذیه می‌کند. این شهد تا ۶۰ درصد حاوی ساکاروز است. زنبور سپس در راه برگشت به کندو بخشی از این ساکاروز را به گلوکوز و فروکتوز تبدیل می‌کند. برای همین درصد ساکاروز در عسل طبیعی پایین است.
در عسلی که زنبور توسط زنبوردار به وسیله آب و شکر تغذیه شده و به صورت طبیعی به جمع‌آوری شهد اقدام نکرده است به خاطر اینکه شکر همان ساکاروز است و زنبور فاصله کمی با کندو دارد فرصتی برای تبدیل ساکاروز به فروکتوز و گلوکوز وجود ندارد و درصد ساکاروز در این نوع عسل زیاد است.
همچنین عسل تقلبی نیز اصلاً توسط زنبور تولید نشده است و با مخلوط کردن مواد مختلف مثل شکر و آب و رنگ‌های خوراکی و یا گلوکوزهای تجاری به دست می‌آید. پس اولاً نسبت موادتشکیل دهنده آن اصلاً مشابه عسل طبیعی نیست و از آن مهمتر دیاستاز آن صفر است. دیاستاز آنزیم‌هایی هستند که زنبور هنگامی که در حال تبدیل شهد به عسل است به آن اضافه می‌کند و عسلی که به صورت مصنوعی تولید شود فاقد آن است.
حال که با مواد تشکیل‌دهنده عسل و نحوه تولید آن توسط زنبور به صورت مختصر آشنا شدید باید بدانید که هیچ راهی به جز آزمایشگاه برای تشخیص قطعی طبیعی بودن عسل وجود ندارد.
چرا که نمی‌توان دیاستاز عسل و یا میزان ساکاروز آن را با دیدن و یا چشیدن عسل متوجه شد و فقط به وسیله روش‌های آزمایشگاهی می‌توان آن‌ها را اندازه گرفت.
شما بهتر است هنگام خرید عسل از فروشنده درخواست برگه آزمایش عسل را بکنید و با بررسی آن ببینید که آیا عسلی که می‌خرید طبیعی است یا خیر. همچنین اگر نمونه عسلی دارید که می‌خواهید متوجه طبیعی یا غیرطبیعی بودن آن شوید بهتر است مقداری از آن را به یکی از آزمایشگاه‌های معتبر عسل تحویل دهید.
اما استاندارد عسل طبیعی چیست و مشخصه‌های عسل باید چه میزان باشد؟
مهمترین فاکتوری که طبیعی یا تغذیه‌ای بودن عسل را با آن متوجه می‌شوند ساکاروز عسل است. به صورت استاندارد اگر ساکاروز عسل زیر ۵ درصد باشد به آن عسل طبیعی می‌گویند. هرچند بعضی گیاهان مثل کنار استثناء هستند و دارای ساکاروزهای بالاتری هستند.
عامل مهم دیگر میزان HMF عسل است. اگر عسل حرارت دیده باشد ماده‌ای به نام HMF در آن تولید میشود که اگر از حدی بیشتر شود می‌تواند برای سلامتی مضر باشد. معمولاً عسل را برای اینکه رس نبندد یا به اصطلاح معمول شکرک نزند حرارت می‌دهند. اما این کار خواص عسل را کم کرده و می‌تواند اگر به صورت اصولی انجام نشود حتی باعث سمی شدن عسل شود. ما در درکام عسل‌های خود را حرارت نمی‌دهیم و به صورت حرارت ندیده به فروش می‌رسانیم
درباره این سایت